Afgelopen zaterdag had ik met Wietze afgesproken om weer eens een dagje te gaan
vissen vanuit de bellyboot. Om 10 uur troffen wij elkaar bij een oude
zandwindput bij mij in de buurt. We hadden vertrouwen in een goede vangst want
het was perfect snoekweer. Bewolkt, windje en een lekkere temperatuur. Na 5
minuten wist ik al een snoek te vangen van 66 cm op de Gliging Gigolo.
Was dit
inderdaad het begin van een leuke visdag of werd het een verhaal van hardlopers
zijn doodlopers? Na 2 uur waren wij de plas rond gedobbert en had ik er nog een
kleintje bijgevangen en eentje gemist. Wietze was niet verder gekomen dan een
staartbijter op zijn Shad.
Na een korte lunchpauze waarin wij hebben
genoten van een lekker kopje snert van de Lidl (inderdaad lekker!) besloten wij
om nog eens rond te gaan. Hopende dat ze beter wilden bijten dan op de morgen.
Na een goed half uur wist Wietze een snoek te vangen van 65 cm en was ook voor
hem gelukkig de akelige nul van het scorebord. Nadat we bijna rond waren gegaan
miste Wietze nog een leuke snoek en op ongeveer dezelfde plaats wist ik er
eentje te vangen van 63 cm op de Tracker Redhead. Mischien was het wel dezelde
als die Wietze miste. Na 4 uur vissen was het resultaat 7 aanslagen en 4
gevangen. Niet echt wat wij verwacht hadden.
Na overleg besloten we om
het nog even te gaan proberen op een klein plasje waar het leuk is om even een
verloren uurtje te gaan vissen. Nadat we hier
zo'n 1,5 uur, zonder ook maar
1 tik, hadden rond gedobbert besloot Wietze om naar huis te gaan en ik zou zijn
voorbeeld gaan volgen. Ik had dit nog maar net uitgesproken of ik kreeg mij toch
een beuk op de Spinnerbait die ik als laatste redmiddel er had aangeknoopt. Ik
schreeuwde naar Wietze dat ik er een beste snoek aanhad en hij kwam er zo snel
aangeflipperd dat ie zowat in planee ging met zijn bellyboot. De vis knokte voor
wat hij waard was en ging er keer op keer vandoor elke keer er voor zorgende dat
mijn hartslag omhoog ging. Na een tijdje wist ik hem met de kieuwgreep uit het
water te tillen en ik kon het niet laten om een vreugdekreet te slagen.
 Wat een muil.
102 cm power en in topconditie
Nadat
Wietze een paar mooie foto's heeft gemaakt verdween de prachtige dame weer met
een ferme staartslag in de diepte mij met een waanzinnig gevoel achterlatend. En
zo ging deze dag voor mij toch nog als zeer succesvol in de boeken. Wietze
deelde in mijn vreugde maar zou fijn geweest zijn als hij ook nog een paar meer
had gevangen. De volgende keer maar beter.
Groet Sietze
Geregistreerde members die ook aanwezig waren:
Wietze Stienstra (beheerder)
|
